گفتگو با باد

‏سرخ است صورتم از چک دلم خوش است در سایه سار مترسک دلم خوش است ‏آغوش میکشم همه شب وعده ی بهشت دارم یقینِ پر از شک دلم خوش است

ای خدا سینه ام پر از خون است غرق در خود شدم چو یک مرداب از رفیقان و دوستان سویم یک نفر سنگ هم نکرد پرتاب چه رسد تا به تاج گلی وقت بیداریم و یا در خواب گفت در نیمه شب دوبال خیال نیستی بیشتر تو از شبتاب بودنو مُردَنَت یکی باشد چه تفاوت میان خواب و سراب؟ برو پرواز کن به غربت دور تا شوی مثل کیمیا نایاب. #احمد_یزدانی kootevall.blog.ir

اگر وعده بمیدان پای کار است اگر جای عمل حاکم شعار است اگر نامحرمان دیگر امینند اگر خونابه اشک روزگار است اگر دارد طمع بر شیر روباه* اگر شد کعبه ی مردم اروپا اگر وادادگی دارد تفاخر اگر شد بر جوانان غرب رویا اگر در واعظان دیگر عمل نیست اگر یکعدّه میگویند دین چیست اگر شد مدّعی شیطان به ایران اگر همخوابه ی کشور گرانیست اگر شد ارثیه امر ریاست اگر بیمار دردش  رو به شدّت اگر از در شده وارد چپاول اگر مهمانی است از جیب ملّت اگر تحریف میگردد وقایع اگر محصول خرمن هاست ضایع اگر پند خردمندان فراموش اگر لنگ است اوضاع صنایع اگر چشم وطن چون ابرها خیس اگر تهدید میگردد نوامیس اگر باند است حاکم جای قانون اگر شادی ز سردی میزند ریس اگر تلخست گفتن از حقایق اگر کشتی ما گردیده قایق اگر طفل روابط نخبگی هست اگر نخبه نباشد شخص لایق اگر سرقت هنر مثل هنرهاست برای سارقان بستر مهیّاست تمام واکنش ها از کُنش هاست همه از انعکاس کار ماهاست. احمد یزدانی