گفتگو با باد

باید غم زمانه به پایان بیاورم عطر بهار را به زمستان بیاورم  قربان کنم به مسلخ عقلم بت هوس کُفرم به ساحت ایمان بیاورم  عشق وطن بسُرایم به دفترم عرض ادب به خدمت خوبان بیاورم  در سجده های شکر به جانان کنم سلام از عشق و نور منطق و برهان بیاورم چشم جهان که منتظر روشنائی است من هم نگاه کرده و از آن بیاورم شویم به چشمهٔ خورشید دیدگان  من سینه را به راه شریفان بیاورم ازظلم شرق و غرب که رنجیدہ خاطرم بسیارها نشانه و برهان بیاورم خون شد به سینه های همه لاله های باغ تا من قدح ز چشمه ی ایران بیاورم احمد یزدانی